Gisteravond ging de deurbel. Ik deed open en ik weet niet wie van ons meer schrok: ik of zij. Voor mijn deur stond een leerling die ik twee jaar terug in de brugklas had. Ze wilde me namens het wijkfolderdingetje een fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar wensen, maar ze wist natuurlijk niet dat haar oud-docent wiskunde in dit huis woont.
'Huh, hé!' kwam er uit haar mond.
'Verrassing,' lachte ik.
'Nou, eh... Fijne kerst dus,' zei ze, 'en een gelukkig nieuw jaar.'
'Jij ook!'
Met twee kersverse eurootjes in haar hand liep ze mijn voortuin uit.
Ik dacht dat ik het verschrikkelijk zou vinden om mijn (oud)leerlingen tegen te komen, maar nu het eenmaal zo ver is, vind ik het best leuk!
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten