maandag 24 maart 2014

Een dag uit mijn docentenleven #10

Ik had afgelopen week allemaal korte lesdagen. Een hele dag bijhouden ging dus niet lukken, dus ik heb alleen van de ochtend en de vroege middag wat dingen bijgehouden.
Woensdag 19 maart 2014
6.00 Goooeeedemorgen! Eindelijk heb ik een keer geen moeite met opstaan!
6.03 Onderweg naar het toilet kom ik een spin tegen. Hysterisch gillen lukt niet, want mijn vriend ligt te slapen, dus ik pak er een papiertje bij en spoel de spin door het toilet. Jij ook een fijne dag…
6.17 Ik ga vandaag met de scooter naar het station. Het is droog, het begint weer een beetje licht te worden buiten en het is sneller en goedkoper dan met de tram. Sinds mijn val in oktober durf ik niet meer goed op een scooter te rijden, maar ik moet echt over mijn rij-angst heenkomen. Ik durf ook al geen auto te rijden en op de fiets naar mijn werk zit er ook niet in.
6.33 Op het station zie ik dat ik een trein eerder kan nemen. Het heeft niet heel veel nut, want met deze trein haal ik de overstap niet, maar ik heb ook geen zin om op het station te wachten op een volgende trein.
6.41 Ik doe mijn make-up altijd in de tram, vandaag doe ik dat dus in de trein. Ik trek me altijd wel wat aan van wat anderen van me kunnen denken, maar hierbij totaal niet. Ik heb echt geen zin om tien minuten eerder op te staan…
7.18 Ik kom aan op mijn werk. Jas ophangen, toilet, proefwerkblaadjes pakken en het lokaal in om alles klaar te zetten. Dat is ook ongeveer hoe de andere ochtenden er uit zagen deze week.
7.43 Straks heb ik een groepje van zes leerlingen die een toets moeten maken bij mij. Best nutteloos, dat ze daarvoor één docent inzetten.
8.13 ‘Mevrouw, ik ben mijn pen vergeten,’ zegt één van de leerlingen. Serieus, hoe kan je een pen vergeten bij een toetsweek? Of hoe kun je überhaupt een pen vergeten?
8.14 Ik heb ook wel eens een leerling gehad die zijn schooltas was vergeten. Dat snap ik dan al helemaal niet.
8.20 Tijdens het surveilleren pak ik de stapel toetsen erbij. De zes leerlingen zitten zo ver uit elkaar dat ik niet hoef op te letten of ze bij elkaar spieken. Dan moeten ze wel hele goede ogen hebben.
8.31 De eerste leerling is al klaar met de toets, terwijl hij officieel nog 45 minuten de tijd heeft. Ik merkte gisteren ook al dat de toetsen vaak te kort wordt gemaakt door mijn collega’s. Erg vervelend voor de surveillanten, want als de toets erg kort is, gaan de leerlingen zich vervelen…
8.52 Ik merkte vanochtend overigens dat ik één van mijn toetsen kwijt was. Ik vroeg een collega er naar, maar hij beweerde dat hij ‘m echt had ingeleverd. Ik mail de rest van mijn collega’s om te vragen of één van hen deze toets gevonden heeft.
9.12 Tijdens de korte pauze komt een conrector naar me toe. Hij heeft een klacht over me gekregen van een vader van een leerling. Ik luister de conrector even aan, maar heel veel heb ik er niet over te zeggen. Deze vader is sinds het weekend al bezig. Ik zeg tegen de conrector wat ik te zeggen heb, hij is het met me eens en met een opgeheven hoofd loop ik weg. Zucht.
9.35 De tweede toets gaat beginnen. Er komt nog één jongen te laat binnen, maar ik heb geen zin om daar over te vallen. Dat gaat alleen maar ten koste van zijn toets.
9.51 Ik krijg een mailtje terug van een collega Duits. Hij heeft mijn toets in zijn postvakje gekregen. Duits lijkt toch niet op wiskunde?
10.04 Ik snap echt niet dat die vader zo moeilijk doet. Zijn zoon heeft een 3 gehaald. Is dat dan mijn probleem, of die van hem? Ik zit er niet mee, hoor. Die 3 heeft hij verdiend.
10.10 De bel gaat bijna. Ik kijk nog even snel de laatste toets na.
10.17 Klaar! Voordat ik naar huis kan, dien ik nog een declaratie in bij de vrouw die over het geld gaat. Altijd fijn om geld terug te kunnen vragen.
11.05 Onderweg naar huis krijg ik ineens heel veel zin om in de bibliotheek te lezen. Ik stuur mijn vriend een berichtje dat ik wat later thuis ben. Heeft hij ook lekker een middagje rust!
12.30 Nadat ik wat te eten en te drinken heb gehaald bij de supermarkt, ga ik in de bibliotheek zitten. Ik kies de fijnste stoel uit, ga zitten en geniet. Het zonnetje schijnt lekker door het raam en ik ben op het moment in een heel fijn boek bezig. Dat kan toch bijna niet beter?
15.02 Als ik thuis ben en het verhaal van de klacht tegen mijn vriend vertel, word ik plotseling toch wel onzeker. Bah! Mijn vriend zegt dat ik het van me af moet zetten, maar dat lukt niet echt. Vervelende man…
Liefs!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten