Halleluja, wat ben ik blij dat het weekend is. Normaal vind ik de werkweken al best lang duren, maar deze week was het echt vermoeiend. Jullie weten inmiddels wel dat ik veel kan klagen over hoe slopend het lesgeven is. Vandaag ga ik daar gewoon mee verder. Bleh, wat ben ik moe! Elke middag kwam ik met hoofdpijn thuis, 's avonds had ik nog van alles gepland en elke ochtend vroeg ik me weer af waarom ik mijn wekker zo belachelijk vroeg had gezet. O ja, ik moest werken!
Dat het slopend is, weten we nu wel. Gelukkig is lesgeven ook heel leuk. Dinsdag en woensdag heb ik bijvoorbeeld echt genoten van mijn lessen. Aan het einde van de dag was ik kapot, dat wel. Maar de lessen waren leuk, de leerlingen waren druk (hoofdpijn!) maar gezellig en de theorie was ook goed te doen deze week.
Op donderdag hoefde ik slechts één lesuur te geven. 's Middags kwamen de achtste groepers van de basisscholen uit de omgeving een kijkje in onze keuken nemen. Ze kregen een korte rondleiding, informatie van docenten en ook wat proeflesjes. Ik mocht ook zo'n lesje geven aan twee groepen en dat was erg leuk om te doen. Ze zijn wel wat brutaler dan de beginnende brugklasleerling, omdat ze in hun vertrouwde groepje zitten. Klasgenoten en juffen/meesters om zich heen. Gelukkig dimt dat wel als ze hier volgend jaar in de brugklas starten en alles nieuw voor ze is.
Vrijdagochtend kon ik maar één ding denken. TGIF! Na drie dagen thuiskomen met hoofdpijn had ik het best wel gehad. Ik baalde dan ook wel dat de vrijdag mijn langste dag is. Eerste tot en met het achtste uur, inclusief vier tussenuren. Ik heb zelf gevraagd om tussenuren in mijn rooster, dus ik mag eigenlijk niet klagen. Maar ik heb er wel flink de pest in als ik iedereen om twee uur de school uit zie lopen, terwijl ik er dan nog bijna twee uur moet zitten... Ach, gelukkig heb ik drie dagen weekend!
Zo, ik heb weer even flink geklaagd. Dan nu iets positiefs: bijna vakantie! Een leuke afsluiter voor dit dagboekhoofdstuk.
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten