zondag 4 november 2012

Herkansen


In mijn dagboek van week 8 schreef ik er al kort iets over.
Op donderdag gaf ik een proefwerk aan mijn 2havo-klas. Ik hoopte dat ze hem beter zouden maken dat hun vorige proefwerk, maar helaas… Hun vorige gemiddelde cijfer was een 4,8, dit gemiddelde cijfer was een 4,3. En dat terwijl het lesgeven al beter ging dan tijdens het vorige hoofdstuk. Ik ga er iets op verzinnen en na de vakantie zal ik daar iets op mijn blog over schrijven.
Inmiddels heb ik er iets op verzonnen, dus hierbij mijn beloofde blog!

Direct nadat ik de toets had nagekeken ging ik in overleg met enkele collega’s. Dat begon met mijn wiskundecollega, omdat zij zelf ook een 2havo-klas heeft bij wie het niet helemaal goed verloopt. Daarna sprak ik met de mentor en de afdelingsleider van deze klas, die allebei vertelden dat ik zelf iets mocht verzinnen en dat ze overal achter zouden staan en ook heb ik nog met een andere wiskundedocent gepraat. Terwijl de ene docent me een herkansing aanraadde, raadde de ander het juist af. Daaruit heb ik maar de conclusie getrokken dat ik zelf mocht beslissen wat het werd. Zoals al uit de titel op te maken was: dat werd dus een herkansing!

De dag na de vakantie had ik meteen mijn 2havo-klas voor mijn neus. Ik had in de vakantie besloten dat lang niet iedereen een herkansing zou krijgen. Een herkansing moet je verdienen en om een herkansing te verdienen moet je je wel van je beste kant laten zien. Daarom vroeg ik iedereen naast of achter zijn stoel te gaan staan en zo eerlijk antwoord te geven op mijn vragen. De afspraak was wel dat als ze eenmaal besloten te zitten, dat ze niet meer mochten staan.

Vraag 1: Wil je een hoger cijfer? Ja? Blijf staan. Nee? Ga zitten.
Vraag 2: Vind je dat je een hoger cijfer verdiend? Denk daarbij aan je werkhouding en je gedrag in de klas. Ja? Blijf staan. Nee? Ga zitten. (Hierbij ging de helft van de klas al zitten, kun je nagaan wat een leuke klas ik heb…)
Vraag 3: Ben je bereid om hard te werken voor een hoger cijfer? Ja? Blijf staan. Nee? Ga zitten.

Er waren nog zo’n tien leerlingen die naast hun stoel stonden. Van deze leerlingen schreef ik de namen om. Pas daarna vertelde ik waar dit allemaal voor was. De leerlingen die na drie vragen nog steeds stonden, mochten namelijk herkansen, de anderen niet. Sommigen gingen enorm mopperen, omdat ze ook wilden herkansen, maar daarin ben ik heel hard geweest. Als je geen hoger cijfer verdient, dan ga ik ook geen extra tijd verspillen aan het nakijken van een toets!

In de grote pauze kwamen deze tien leerlingen bij me. Deze leerlingen zouden namelijk niet zomaar een herkansing krijgen: daar moeten ze wel iets voor doen. Mijn collega heeft in haar klas een brief meegegeven aan de leerlingen die ze moesten laten ondertekenen door hun ouders. Ook moesten ze hun proefwerk meenemen en laten ondertekenen en moesten ze een tiental sommen maken en bij mij inleveren. Ditzelfde ging ik ook met mijn leerlingen doen. Aanstaande maandag moeten ze dit hele pakketje (ondertekende brief, proefwerk en tien gemaakte opgaven) bij me inleveren en daarna krijgen ze van mij de herkansing. Daarna zal ik het gemiddelde nemen van hun oude cijfer en het nieuwe cijfer.

En nu maar hopen dat ik maandag een beetje trots kan zijn als ik de herkansingen na ga kijken!

Liefs!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten