maandag 17 september 2012

Ei kwijt

Ik begon deze blog in eerste instantie om mijn ei kwijt te kunnen en daar ga ik nu eens goed gebruik van maken. Dat heb ik na zo’n middag namelijk wel nodig!

Voordat ik begin met klagen, wil ik even benadrukken dat mijn lessen vandaag enorm goed gingen en dat ik ineens de leukste leerlingen ooit in mijn lokaal had zitten. Er was alleen één uitzondering: een leerling die dacht dat hij zijn klasgenoot wel mocht treiteren door een pen van hem te slopen en deze pen vervolgens ergens naar de andere kant van het lokaal te gooien. Tja, dat kan er bij mij niet in. Mijn reactie leek mij dan ook vrij logisch: nablijven. Ik had in het rooster van deze klas (2havo, yep) al gezien dat ze vroeg vrij waren, dus dat kwam mooi uit.

“Vergeet het niet, vanmiddag het zesde uur kom je naar dit lokaal toe!”
“En wat als ik er niet ben?” vroeg hij.
“Dan blijf je morgenmiddag twee uur langer op school.” Zo doe je dat.

Nou, zo doe je dat dus blijkbaar niet. Want door deze fijne leerling mocht ik twee uur langer op school blijven en het resultaat was dat hij niet op kwam dagen. Tijdverspilling was het gelukkig niet, want in die tijd heb ik mooi al mijn lessen kunnen voorbereiden, maar irritant was het wel. Heb ik dan zo weinig invloed? Blijkbaar wel.

Vanaf toen ging het eigenlijk allemaal mis. Ik was moe en ik wilde naar huis. Ik pakte mijn jas en ik liep het gebouw uit. Onderweg naar de metro belde ik mijn zusje om mijn verhaal bij haar kwijt te kunnen. Toen ik halverwege de metro was, bedacht ik me ineens dat ik met mijn vriend had afgesproken dat ik vandaag naar mijn eigen huis zou gaan in plaats van dat ik bij hem zou slapen. Fijn, dan had ik dus geen metro nodig. Ik liep weer terug naar mijn werk en vervolgde vanaf daar mijn weg naar het treinstation. Onderweg naar het treinstation bedacht ik me dat ik mijn zware multomap nog in mijn tas had zitten, die ik normaal gesproken in mijn kluisje zet als ik aan het eind van de dag de school verlaat. En ik bedacht me ook dat ik mijn leesboek in mijn kluisje had laten liggen, die ik graag bij me had willen hebben voor in de trein. Verder vergat ik nog mijn mapje met daarin de spullen om kwartetkaarten te maken voor de brugklas (binnenkort te zien bij “Documenten”) en was ik ook vergeten om mijn flesje water te vullen. Tja…

En nu moet ik gaan bedenken hoe ik het gedoe met mijn strafklant af ga handelen. Ik zie het niet zitten om morgen tot half vijf op mijn werk te blijven terwijl ik al om twaalf uur klaar ben en ik heb al helemaal geen zin om anderen met deze jongen op te zadelen. Misschien geef ik hem wel behoorlijk wat strafregels mee naar huis. En als hij dan gaat zeuren dat hij liever twee uur had willen nablijven in plaats van dat hij nu de hele avond aan deze strafregels moet zeggen, kan ik doodleuk zeggen: “Ach, als jij je niet aan je afspraken houdt, hoef ik dat toch zeker ook niet te doen?”

Liefs!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten