Maandag begon vervelend. Mijn eerste klas, 2HAVO, leek niet naar me
te willen luisteren. Natuurlijk waren er leerlingen bij die wel meededen met de
les, maar de helft was heel irritant bezig. Praten wanneer ik wilde dat het
stil was, niet opletten als ik om de aandacht vroeg, door mij heen praten als
ik in gesprek was met een leerling... Mijn eerste drie strafklanten van het schooljaar
waren binnen. Ik ben mild begonnen en ik liet de leerlingen zelf een regel
bedenken die ze vervolgens tien keer moesten overschrijven. "De volgende
keer dat je strafwerk verdient, verdubbel ik het aantal regels!"
Dinsdag gingen de lessen gelukkig al een stuk beter. Twee van de
drie leerlingen leverden het strafwerk netjes in, één beloofde het 's middags
in te leveren. "U hebt op het blaadje geschreven dat het 4 september
ingeleverd moet worden en vanmiddag is het ook nog 4 september."
Eigenwijze leerlingen... De les is 2HAVO verliep nog steeds niet vlekkeloos,
maar ik was al heel tevreden met de kleine vooruitgang.
Ook kreeg ik op dinsdag mijn
eerste lesbezoek. Ik had de les netjes voorbereid, alle elektronische apparaten
in het lokaal werkten mee en de leerlingen, op één na, deden perfect mee met de
les. Totdat ze er niet meer zo heel veel zin in hadden. Stil zijn werd
fluisteren, fluisteren werd praten en praten werd... nou ja, gewoon heel veel
praten. Hun oren leken dicht te zitten en na de zoveelste waarschuwing was ik
het een beetje zat. Ik was dan ook erg blij toen ik op de klok zag dat er nog
slechts vijf minuten over waren. Toen daarna ook de bel was gegaan, kwam de
begeleidster naar me toe. "Ik vond het een superles, echt fantastisch. Je
ogen leken overal te zijn en je had alles door wat de leerlingen deden.
Hartstikke goed." Euh? Een superles? Ze zou eens moeten weten wat ik nog
meer in huis heb! We gaan de les nog nabespreken, dus ik ben benieuwd wat ze er
dan over zegt. :)
Op woensdag had ik een vrije dag. Mijn dag begon vol goede voornemens
(SO brugklas maken, SO 2HAVO maken, huiswerk digitaal zetten, lessen
voorbereiden...), maar daar is niets van gekomen. Het zou best kunnen dat ik
nog een klein beetje in een vakantiemodus zit...
Donderdag ging de wekker alweer vroeg. Ik keek enorm uit naar de
vrijdag, wanneer ik pas om 12.00 zou moeten beginnen. “Zou moeten beginnen”
inderdaad, want halverwege de dag krijg ik een mailtje binnen op mijn telefoon.
“Hallo Elseline, hierbij de roosterwijzigingen voor morgen. (…)” Om een lang
verhaal kort te maken, of om gewoon even te omschrijven wat er in de tabel
stond, ik mocht op vrijdag weer gewoon fijn om 8.15 uur het klaslokaal openmaken en
mijn brugklas verwelkomen.
De donderdag verliep verder wel
erg fijn. Ik gaf twee lessen aan mijn brugklassen in een heerlijk ruim lokaal,
ik ontving een aangepast rooster voor de periode tot en met januari (yes, vast lokaal!), ik had vier
tussenuren waarin ik praatte met mijn sectiebegeleidster, een SO en een
“proefSO” maakte, mijn lessen voorbereidde voor de vrijdag en voor de zoveelste
keer zonder succes mijn kluisje
probeerde open te maken en genoot van de koffiemachine. Tot slot had ik een
vergadering met de sectie. Hij verliep een stuk sneller dan hij normaal zou
gaan (dat heb ik van horen zeggen, het was namelijk pas mijn tweede vergadering
met hen, dus zoveel ervaring heb ik nog niet) en daardoor kon ik een stuk
eerder naar huis. Altijd fijn.
Op vrijdag had ik al een heerlijk weekendgevoel. De dag begon geweldig
doordat mijn leerlingen al om 8.00 uur voor mijn lokaal stonden met de vraag of ze
al naar binnen mochten. Tja, en wie ben ik dan om deze übergemotiveerde
leerlingen tegen te houden? We kletsen wat af, we stuurden de leerlingen die te
laat waren – omdat ze het lokaal niet konden vinden, zo sneu – weg om een
briefje te halen, om vervolgens te zeggen dat het een grapje was, en we hadden
het over de andere docenten. Toen de bel ging, waren de leerlingen meteen stil.
Heerlijk, zo’n klas. Ik gaf ze een proefSO, ik gaf ze tips mee om te leren voor
het echte SO en ik praatte nog met twee leerlingen over welke taarten ze voor
me zouden maken als ik jarig was. Voordat ik het wist, was de les voorbij en
wenste ik de leerlingen een fijn weekend.
Mijn andere twee lessen van die
dag gingen net zo rustig (op alwéér twee strafklanten na) en om 12.00 uur mocht ik
naar huis. Ja, dat was het voordeel van zo vroeg beginnen.
De rest van de dag begon ik de
moeheid van de afgelopen week te voelen. Tijdens de propedeuseuitreiking van
mijn zusje werden mijn ogen al erg zwaar en dat werd daarna alleen maar meer.
Rond 20.00 uur kwam ik thuis, ik vloekte wat af omdat mijn stroom blijkbaar een
week lang eruit had gelegen waardoor ik
alles uit mijn koelkast en vriezer in een vuilniszak kon gooien (ik ben de
hele week niet thuis geweest, vandaar dat ik het niet gemerkt heb), ik keek The
Voice of Holland en ineens werd ik om 01.00 uur wakker. Blijkbaar was ik ergens
halverwege het programma in slaap gevallen.
Mijn plannen voor het weekend zijn om vooral uit te slapen
(vandaag was het 8.24 uur, morgen lukt het uitslapen hopelijk wel),
boodschappen in huis halen om mijn koelkast bij te vullen, mijn lessen
voorbereiden, een rekentoets van de derde klas nakijken en verder vooral te
relaxen. Dat moet toch wel lukken?
Liefs!
P.S. Mijn dagboek-verhalen staan
vanaf nu op zaterdag i.p.v. zondag online en mijn terugblik op de week zal dan
ook (voornamelijk) gaan over mijn werkdagen en niet over mijn
weekend-avonturen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten