Dagboek: Een vermoeiende week (#3)

Mijn titel verraadt het al: ik heb een vermoeiende week achter de rug. Op maandagochtend wist ik al niet hoe ik dit in vredesnaam vol moest houden, op maandagavond had ik het echt al helemaal gehad. Ik keek ontzettend uit naar dinsdagmiddag, als ik weer even een middag vrij had, gevolgd door nog een vrije dag. Ik had ’s morgens enorm veel moeite om mijn bed uit te komen, vooral omdat mijn vriend gewoon door kon slapen tot een uur of negen. Helaas gaf mijn telefoon aan dat het 05.30 uur was: tijd dus om mijn bed uit te gaan!

Maandag was een slopende dag. Ik had veel aan mijn hoofd en niets leek te gaan zoals ik wilde. Mijn lesbezoek was een enorm lichtpuntje, maar van de leerlingen werd ik een beetje moe. Om nog maar niet te spreken over de computers. Bij de ene computer werkte het internet niet, bij de andere computer liep Microsoft Word continu vast en een derde computer pakte mijn USB-stick niet. Dat in combinatie met het vooruitzicht dat ik voorlopig nog geen weekend had… Dat vond ik niet zo leuk.

De dinsdag ging al iets beter. Ik gaf twee SO’s, dus tijdens de lessen kon ik fijn uitrusten van de korte nacht en ondertussen doen alsof ik aan het controleren was of iedereen wel op zijn eigen blaadje keek. Heerlijk!

Woensdag had ik een drukke dag. Mijn vader was jarig, ik moest mijn identiteitskaart laten verlengen en daarvoor eerst pasfoto’s maken, ik moest langs de apotheek, boodschappen doen en om twee uur ’s middags moest ik weer onderweg zijn naar mijn werd voor een bijeenkomst voor de nieuwe docenten. Ik had het plan om op woensdag tot een uur of elf, misschien twaalf, uit te slapen, maar – verrassing – dat lukte niet. Om half negen werd ik wakker, om half tien besloot ik er toch maar uit te gaan. Ik deed alle dingen die op de planning stonden, ik ging nog even bij mijn vader op visite en ruim van tevoren kwam ik weer op mijn werk aan. Het was een gezellige middag en ik vond het fijn om ook van de anderen te horen hoe het ze was vergaan in de eerste weken. Ik was gelukkig niet de enige die nog even moest wennen!

Mijn donderdag begon met mijn 2havo-klas. Een klas waar ik niet heel goed mee kan opschieten, dus ik was erg blij dat ik voor die dag een SO gepland had staan. De leerlingen kregen daar ongeveer twintig tot vijfentwintig minuten de tijd voor, maar uiteindelijk bleek dat ze daar meer tijd voor nodig hadden. En wie ben ik om ze die tijd niet te gunnen? Tijdens een proefwerk zijn ze heerlijk rustig, dus als ik langer van hun rust kan genieten en zij langer de tijd krijgen voor een SO is dat toch een dikke vette win-winsituatie?

Op vrijdagochtend had ik al een heerlijk weekendgevoel, waardoor ik met een fijn gevoel mijn lessen in ging. Ik had voor mijn brugklassen eens een iets andere les gepland dan normaal. Alle opgaven uit het boek waren gemaakt en besproken, dus het leek mij wel leuk als de leerlingen drie opgaven voor elkaar gingen ontwerpen op proefwerk-niveau. In mijn eerste brugklas ging dat goed, maar de leerlingen uit de andere brugklas hadden daar toch iets meer moeite mee. Hoe dit is afgelopen, is te lezen in mijn blog van morgen.

Om tien over twee stond mijn 3havo-groep voor het lokaal. Mijn vrijdag sluit ik altijd af met een uur rekenen en dit was de eerste keer dit jaar dat ik de leerlingen op vrijdag het zevende uur zag. Ik had medelijden met ze en ook wel met mezelf, dus ik begon de les met “Als jullie vandaag hard werken, mogen jullie eerder weg”. Ik weet nu nog steeds niet of ik daar spijt van heb of niet. Ik heb leerlingen nog nooit zo hard zien werken, maar aan de andere kant liep ik om kwart voor drie, een kwartier eerder dan normaal, met een enorm schuldgevoel door het gebouw. Ik had geen idee of dit mocht (waarschijnlijk niet) en ik had al helemaal geen idee wat ik moest zeggen als iemand aan me zou vragen waarom ik de leerlingen eerder had weggestuurd.

Dit weekend ga ik eens fijn uitrusten van mijn week en mezelf voorbereiden op de komende week. Nog vijf weken en dan is het herfstvakantie, yes!

Liefs!

 

P.S. Ondanks alles heb ik nog wel steeds heel veel plezier in het lesgeven hoor! Helemaal als een leerling naar me toekomt om me te vertellen dat hij dit weekend een lekker ontbijtje voor zijn ouders gaat maken. "Wat ga je dan maken?" vroeg ik. "We hadden nog heel veel eieren over, dus ik ga een lekker Engels eitje maken en dan doe ik er nog een vers croissantje met jam bij." Zo schattig!